برای نوشتن متن، که بنا به‌ضرورت، ممکن است از یک یا دو جمله و بند تا بیش
از ده جمله و بند طول داشته باشد، مراعات قواعد و اصول خاصّی لازم است؛ که
رعایت آنها سبب توجه خوانندگان و شنوندگان به اخبار، مقالات و نوشته‌های
روزنامه‌نگاران و متخصصان امور ارتباطی شده و آنها را قابل چاپ و انتشار
می‌نماید.
قواعد کلی
1. ساده‌نویسی؛ خبر باید ساده، روان، قابل فهم و به زبان همه مردم باشد؛
2. تازگی؛
خبر، باید همیشه نسبت به خبر روز قبل تازه‌تر بوده و نکات جدیدی را
دربرداشته باشد. خبرنگار باید سعی کند از بیان تکراری حقایق و بدیهیّات
خودداری نماید.
3. کوتاه‌نویسی؛
از اصول مهم خبرنویسی، کوتاه‌نویسی است؛ که بیشترین اطلاعات در کوتاه‌ترین
متن ارائه می‌شود. یک مطلب خبری، به‌طور متوسط نباید از 300 تا 500 کلمه،
تجاوز کند. مگر در خبرهای مهم؛ که می‌توان تا چند ستون، مطلب تهیه کرد.
4. تقدّم دیگران؛ خبرنگار و نوشته‌هایش، باید بیشتر، از دیگران حرف بزند و از خود کمتر سخن به‌میان آورد.
5. هماهنگی؛
خبر باید به‌گونه‌ای تنظیم شود، که بخش‌های مختلف آن (تیتر، لید، متن) و
جملات متن خبر، با یکدیگر هماهنگی و تطابق لازم را داشته باشند. آنچه که
خبر را جذّاب و مخاطب را به خواندن، دیدن و یا شنیدن آن ترغیب می‌کند،
ارتباط و هماهنگی بین اجزای آن است. هرچه این ارتباط، قوی‌تر باشد و جملات
متن، پرمعنی و در عین حال، کوتاه باشند، خواندن و شنیدن آن برای مخاطب
جذّاب‌تر است. این هماهنگی را می‌توان با تکرار به‌موقع موضوع(محور) اصلی،
یک واژه‌ی کلیدی خبر، کلمات و عبارات ربط‌دهنده و استفاده به‌موقع از نام
مکان‌های مختلف، فراهم کرد.
