چالش های خبرنویسی در روابط عمومی

صرفنظر از اینکه خبر را گزارشی از رویدادهای عینی و واقعی اتفاق افتاده یا جاری بنامیم یا از آن به عنوان پیامی که احتمال صدق و کذب در آن وجود دارد ، تعبیر کنیم در حوزه روابط عمومی آنچه که برای یک روابط عمومی کارآمد مهم است ،نوع نگاه خبری و دخالت دادن احساسات و افکار و.. براساس عقلانیت در خبرنویسی است.یک کارگزار روابط عمومی برای انعکاس دقیق ، شفاف و کامل آنچه که در حوزه قلمرواش می گذرد ناگزیر از رعایت همه اصول و چارچوب های خبر نویسی است.

روابط عمومی نیازمند این است که جامعیت را دردر خبر رعایت کند تا همه ابهامات ذهنی و سوالات ارباب رجوع و عامه را درباره سازمان متبوعش پاسخ دهد ؛ باید به روشنی خبر توجه داشته باشد تا در نهایت سادگی مطالب را به صورت قابل فهم به اطلاع مردم برساند ؛ همچنین یک روابط عمومی قوی باید همواره به درستی خبر منتشر شده اش اطمینان حاصل کند تا مجبور نشود بیش از آنچه گفته توضیح دهد زیرا در صورت نادیده گرفتن درستی و صحت اخبار در دراز مدت باید سلب اعتماد و اطمینان از دستگاه متبوع خویش را به نظاره بنشیند.

در کنار اینها توجه به ارزشهای خبری چون دربرگیری ، شهرت، برخورد، تازگی ، بزرگی و فراوانی مقدار ، استثناء و عجیب و شگفتی ، مجاورت جغرافیایی و معنوی و ... توجه داشته باشد و در تنظیم خبر عناصر ششگانه که ، کجا، کی ، چه ، چرا؟، چگونه؟ را مد نظر قرار دهد..

در سایه توجه به این موارد و نکات است که می توان از خروجی یک روابط عمومی ، نشر یک خبر درست،روشن ، رسا و کامل را انتظار داشت.

مشکلات خبر نویسی در روابط عمومی:

در نظام اداری دنیا در برخی موارد نقش روابط عمومی تاحد اجرای منویات مدیر موسسه یا آن سیستم تنزل پیدا می کند که این امر در کشورهای صنعتی و پیشرفته نمود کمتری دارد ودر کشورهای جهان سوم ملموس تر است و این تفاوت از نوع نگاه سیستماتیک این جوامع حکایت دارد.

در کشورهای جهان سوم که شاخص های مختلف قابل قیاس با کشورهای پیشرفته نیست نوع خبر نویسی روابط عمومی ها همه متأثر از عوامل متعددی است که شاید اصلی ترین آن نگاه مدیریتی از بالا به پائین است.

نظام اداری کشورهای جهان سوم در موارد متعدد ، متأثر از نظام اجتماعی و سیاسی آنان است و هنگامی که نوع مدیریت در جامعه ای به جای مدیریت افقی و مبتنی بر مشورت ،برمدیریت عمودی ،یکجانبه و از بالا به پائین استوار باشد ، قطعا همه ابعاد سازمان را تحت تأثیر قرار می دهد.هنگامی که کارگزاران روابط عمومی در مقابل دیدگان خود باید ها و نبایدها ی نوشته و نانوشته ای را بینند قطعا نباید از آنها انتظار انعکاس اخبار عینی و واقعی را داشت ؛ هنگامیکه آنان باید سطر به سطر و مورد به مورد اجراکننده ودستورها و نظرهای مدیر مجموعه شان باشند ؛ انتظار خبر رسانی دقیق و کامل و مبتنی بر اصول خیال واهی است و اینجاست که فروع جای اصول را می گیرند. متأسفانه در برخی موارد مشاهده شده است که مدیر مجموعه تحت تأثیر یک سری القائات و نگرشهای احساسی و نه عقلانی ، دستور به چاپ یا درج و ارسال خبری کرده است بقیه موارد را می توان حدس زد که نتیجه این اقدام پروپاگاندایی و تبلیغاتی و به اصطلاح طبل توخالی چیست و این چالشی اساسی در کار روابط عمومی به ویژه در حوزه خبرنویسی است.

در کنار این چالش می توان به چالشهای دیگری هم اشاره کرد . نوع نگاه به مقوله روابط عمومی و خبرنویسی درآن به ویژه در کشورما یک نوع نگاه غیرتخصصی است و نمی توان از یک غیر متخصص انتظار ابداع و تنوع در خبر نویسی را داشت . شرایط به گونه ای رقم خورده است که برخی از روابط عمومی ها به آفت کلی گویی، کلیشه گویی ، بی توجهی به ارزشها و عناصر خبری ،رویکرد احساسی و نه عقلانی ، اجرای کامل دستورات مدیریتی ، نگاه سازمانی به قضایا و .. مبتلا شده اند

بارها بارها مشاهده شده است که مثلا بدون توجه به ارزش و شهرت و قواعد حاکم برآن در خبرنویسی یک سازمان اقدام به ارسال خبری کلی ،بی محتوا و کلیشه ای کرده که درآن منبع خبر با عنوان جناب آقای .. مدیر محترم و .. آورده شده است که ارزش این خبر را به حد یک نامه اداری درجه چندم تنزل داده است و قطعا در هیچ رسانه ای قابل چاپ یا پخش نیست چون هیچ اطلاعاتی به مخاطبان نمی دهد.

در موارد دیگر باز هم بدون توجه به قواعد خبر نویسی ، یک نامه اداری با آمارهای فراوان در یک قالب خشک ورسمی با عنوان خبر ارسال می گردد که در اغلب موارد به خاطر خشک و مبهم بودن به جای پخش یا چاپ روانه سطل آشغال شده است.به این موارد ، نگارش احساسی و شعارگونه به اصطلاح خبرهای منتشر شده از سوی روابط عمومی ها را هم می توان اضافه کرد.بر اساس قواعد روانشناسی آنجا که پای احساس و شعر و شاعری و شعار به میان می آید ؛ عقلانیت نمی تواند جولان دهد و هنگامیکه به جای عینیت و واقع گرایی ، روابط عمومی ها شعار نویسی را در نامه های اداری و به اصطلاح خبر تقویت کنند ، نباید انتظار انعکاس رسانه ای آن را داشته باشند.

چه باید کرد ؟

بی توجهی به در برگیری خبرها ، اطلاع نداشتن از وقایع پیرامون ، در نظر نگرفتن بازخوردهای منفی و مثبت، بی توجهی به اصول خبر، نگاه یکجانبه و مونولوگ به جای دیالوگ از جمله آسیبهای است که روابط عمومی ها را دچار چالش می کند و باید برای آن چاره و تدبیری اساسی اندیشیده شود.

برای برون رفت چالشهای خبرنویسی در روابط عمومی موارد زیر پیشنهاد می شود:

• برگزاری دوره های آموزشی کوتاه مدت و بلند مدت
• جایگزین شدن رویکردهای تخصصی به جای تصمیمات و رویکردهای غیر تخصصی
• اطلاع از آخرین تحولات در عرصه و مقوله اطلاع رسانی
• توجه جدی به اصول ومبانی خبرنویسی
• استقلال روابط عمومی ها و رهایی آنها از عوامل درون و برون سازمانی مختلف
• تفویض اختیارات به روابط عمومی ها صورت کامل

در سایه توجه به مواردی اینچنینی است که پویایی و کارآمدی روابط عمومی ها محقق می شودو به تبع آن یک سازمان پویایی، نشاط، دوام و بقایش را تضمین خواهد کرد