مهارت های ارتباطی
ما بخش عمده ای از زندگی خود را در ارتباط با دیگران سپری می کنیم و یا در فکر آن به سر می بریم هر چه بیشتر ارتباطات موثرتر و موفق تری داشته باشیم موفقیت چشمگیری به دست می آوریم.
تنها در زندگی خصوصی نیست که رفتار میان فردی مهم به شمار می آید .افراد زیادی در زمینه هایی به کار اشتغال دارند که تعمل با مردم احتمالا مهارت اصلی مورد نیاز آنهاست.
سلامتی روان ما همبستگی کاملی با کیفیت روابطمان با دیگران دارد. بسیاری از دانشمندان یکی از شاخص های سلامتی را میزان برقراری و حفظ روابط و تشریک مساعی با دیگران ذکر می کنند.
افرادی که بنا به دلایلی قادر به ایجاد رابطه قابل قبول نیستند، اغلب دچار اضطراب، احساس بیهودگی و انزوای روز افزون می شوند.به همین دلیل برای دور ماندن از رنج و تنهایی و آثار زیانبار آن مجبور به برقراری روابط انسانی با دیگران هستیم.
آنچه ما را به عنوان یک انسان معرفی می کند،میزان تعاملی است که با دیگران داریم.با لعکس با فقدان روابط و ارتباط انسانی، انسانها از محبت یکدیگر محروم می شوند و صفات انسانی به باد فراموشی سپرده می شود.
ارتباط بین فردی در کامیابی های ما در بسیاری از جهات مانند رشد و توسعه اجتماعی و همچنین ساخت هویت مثبت و منطقی ضرور ی است.
روابط اجتماعی در کسب سلامتی فیزیکی و روانی ما اثر می گذارد.در حقیقت، زندگی آتی ما بیشتر به میزان موفقیت ما در برقراری ارتباط با دیگران دارد.هویت ما از طریق روابط با مردم دیگر شکل می گیرد.
بقیه مطالب در ادامه مطلب
مهارت ارتباطی یا روابط عمومی، مهارت و توانایی هایی است که شخص در مشاغلی همچون روابط عمومی یا مدیر هماهنگی مراکز ارتباطی به کار می گیرد و معمولاً در وجود افراد شکل می گیرد و بسیاری از آنها ذاتی و غیر اکتسابی است، گر چه بارور شدن آنها نیاز به تمرین و تجربه دارد.
در مهارت های ارتباطی، حس های درونی اشخاص، قدرت کلامی و نفوذ دید می تواند راهگشای مشاغلی باشد که فرد دارای مهارت بتواند از عهده آنان برآید.
روابط عمومی اسمی است بسیار گویا، آنقدر گویا که برای توضیح آن دچار عبارت توضیح واضحات می شویم ولی باید بدانیم که مطلب آنقدر هم ساده نیست که بخواهیم بگوییم که کسی که در ارتباط برقرار کردن با دیگران توانمند است پس مهارت روابط عمومی دارد. نخیر این طور نیست. روابط عمومی شکل های متعدد و متفاوتی پیدا نموده است یک نوع آن ارتباط کلامی و دیداری با افراد در مکانی ثابت است که افراد به فرد مراجعه می کنند و در واقع این همان نوع کلیشه ای و سنتی آن است. نوع دیگر آن بسترسازی برای ارسال مطالب، ارائه نظرات، انتقادات و پیشنهادات به صورت عملیاتی است که افراد رغبت پیدا کنند مطالب خودشان را به گوش فلان مسئول یا فرد برسانند.
در این نوع رفتار، احساس این که مطالب پی گیری می شوند و قالبیت اجرا پیدا می کنند بسیار مهم و حیاتی است.
نوع دیگر، رفت و آمدهای فیزیکی و پی گیریهای مستمری است که فرد با اعتقاد به اطلاع رسانی به موقع و اطلاع یافتن از مسائل موجود یک سازمان یا یک مجموعه انجام می دهد و در ایجاد ارتباط های درون سازمانی یا خارج از سازمان تلاش می کند.
این کار علاوه بر کسب اطلاعات از سرچشمه آن، احساس اعتماد افراد را نیز برمی انگیزد و بسیار اثربخش و حیاتی است.
در روابط عمومی صراحت همراه با ادب و صداقت هر چند تلخ و گزنده، وقت شناسی و اهمیت به افکار و عقاید دیگران، تحلیل آماری نظرات و توجه به میانگین نظرات و اطلاع رسانی عادلانه و بدون تبعیض از اصول حرفه ای کار است.
روابط عمومی مناسب کار را به حدی از کمال می رساند که نبض تپنده یک سازمان و پل واقعی ارتباطی مدیران با کارکنان داخل سازمان و مجموعه سازمان با نهادهای خارج از سازمان می شود.
