انواع روابط عمومی: توجیه‌گر، تبیین‌گر و تحلیل‌گر
انواع روابط عمومی: توجیه‌گر، تبیین‌گر و تحلیل‌گر
نویسنده : علی میرسعید قاضی
انواع
روابط‌عمومی، روابط‌عمومی توجیه‌گر، تبیین‌گر و تحلیل‌گر روابط‌عمومی را
می‌توان از نظر معیار اثرگذاری و سودمندی و میزان کارآیی و مفیدبودن
ویاری‌رسانی به مدیریت و سازمان و تسریع تسهیل و درجهت اهداف آن و اجرای
برنامه‌ها به روابط‌عمومی توجیه‌گر، روابط‌عمومی تبیین‌گر و روابط‌عمومی
تحلیل‌گر طبقه‌بندی کرد. در فضای اجتماعی و فرهنگی مناسب، فرهنگ مدیریتی
مطلوب و مبتنی بر شایسته‌سالاری و به شرط متخصص بودن و کارشناس بودن مدیر
بخش روابط‌عمومی امکان تولید روابط‌عمومی تحلیل‌گر فراهم می‌شود.
روابط‌عمومی تحلیل‌گر یک روابط‌عمومی کارآمد است.
این روابط‌عمومی باتوجه به فلسفه وجودی سازمان، اهداف اصلی و فرعی آن و امور حرکت می‌کند. روابط‌عمومی تحلیل‌گر دارای برنامه ادواری منظم - روزانه، هفتگی، ماهیانه، فصلی و سالانه است.
برای روبرویی با بحران‌ها و چالش‌ها که ناگهان و خارج از اراده حادث می‌شود دارای طرحهای معین است. این نوع روابط‌عمومی برای بهره‌گیری از فرصت‌های مناسب که پیش می‌آید نیز دارای طرحهای بهره‌گیری و بهره‌برداری است در یک جمع‌بندی می‌توان گفت که روابط‌عمومی تحلیل‌گر یک روابط‌عمومی علمی، سیستماتیک، فعال، نوآور، قابل انعطاف و اثرگذار است که به مقام مشاور مدیریت ارتقا می‌یابد و سازمان را در دستیابی به اهدافش یاری می‌نماید و در تهیه و تدوین سیاست‌ها و خط مشی‌های سازمان سهیم و شریک است. در مقابل روابط‌عمومی تحلیل‌گر روابط‌عمومی توجیه‌گر قراردارد.
