انواع روابط‌ عمومی: توجیه‌گر، تبیین‌گر و تحلیل‌گر

انواع روابط‌ عمومی: توجیه‌گر، تبیین‌گر و تحلیل‌گر

نویسنده : علی میرسعید قاضی

انواع روابط‌عمومی، روابط‌عمومی توجیه‌گر، تبیین‌گر و تحلیل‌گر روابط‌عمومی را می‌توان از نظر معیار اثرگذاری و سودمندی و میزان کارآیی و مفیدبودن ویاری‌رسانی به مدیریت و سازمان و تسریع تسهیل و درجهت اهداف آن و اجرای برنامه‌ها به روابط‌عمومی توجیه‌گر، روابط‌عمومی تبیین‌گر و روابط‌عمومی تحلیل‌گر طبقه‌بندی کرد. در فضای اجتماعی و فرهنگی مناسب، فرهنگ مدیریتی مطلوب و مبتنی بر شایسته‌سالاری و به شرط متخصص بودن و کارشناس بودن مدیر بخش روابط‌عمومی امکان تولید روابط‌عمومی تحلیل‌گر فراهم می‌شود. روابط‌عمومی تحلیل‌گر یک روابط‌عمومی کارآمد است.

این روابط‌عمومی باتوجه به فلسفه وجودی سازمان، اهداف اصلی و فرعی آن و امور حرکت می‌کند. روابط‌عمومی تحلیل‌گر دارای برنامه ادواری منظم - روزانه، هفتگی، ماهیانه، فصلی و سالانه است.

برای روبرویی با بحران‌ها و چالش‌ها که ناگهان و خارج از اراده حادث می‌شود دارای طرحهای معین است. این نوع روابط‌عمومی برای بهره‌گیری از فرصت‌های مناسب که پیش می‌آید نیز دارای طرحهای بهره‌گیری و بهره‌برداری است در یک جمع‌بندی می‌توان گفت که روابط‌عمومی تحلیل‌گر یک روابط‌عمومی علمی، سیستماتیک، فعال، نوآور، قابل انعطاف و اثرگذار است که به مقام مشاور مدیریت ارتقا می‌یابد و سازمان را در دستیابی به اهدافش یاری می‌نماید و در تهیه و تدوین سیاست‌ها و خط‌ مشی‌های سازمان سهیم و شریک است. در مقابل روابط‌عمومی تحلیل‌گر روابط‌عمومی توجیه‌گر قراردارد.